صنعت نفت و گاز محرک اصلی اقتصاد جهانی است. همچنین در یک چهارراه استراتژیک بلندمدت قرار دارد. در این وبلاگ، نگاهی به نظرات تحلیلگران در مورد روندهای کلیدی صنعت می اندازیم، و اینکه چگونه این روندها ممکن است چشم انداز صنعت را به عنوان یک کل هدایت کند.

روندهای کلیدی در صنعت نفت و گاز

قیمت‌های نوسان همچنان سرعت صنعت را تعیین می‌کند.

فشار جدید برای بهره وری عملیاتی، صنعت را شکل خواهد داد

صنعت نفت و گاز در حال گسترش سرمایه گذاری در بهره وری انرژی و پایداری است.

روند اول صنعت نفت و گاز: صنعتی با قیمت های نوسان

در دو دهه گذشته قیمت‌های صنعت نفت و گاز به شدت افزایش یافته است. امروزه، قیمت‌های انرژی معمولاً اقتصاد کلان جهانی را دنبال می‌کنند: اقتصاد پررونق به معنای تقاضای بیشتر برای محصولات نفت و گاز است. پس از یک سقوط متوسط ​​قیمت بلافاصله پس از حملات 11 سپتامبر، قیمت ها وارد یک رونق هفت ساله شدند که در سال 2008 به اوج خود رسید. بحران مالی سال 2008 یک سقوط چشمگیر قیمت را ایجاد کرد.

قیمت‌ها در کنار اقتصاد جهانی شروع به بهبود کردند اما قبل از سقوط مجدد در سال 2014، ارتفاعات قبلی خود را حفظ نکردند. سقوط سال 2014 به دلیل ترکیبی از کند شدن رشد تقاضا در چین، افزایش عرضه ناشی از رونق نفت شیل / شن‌های نفتی آمریکای شمالی و یک استراتژی تولید سازگار از عربستان سعودی قیمت‌ها تنها زمانی شروع به بهبودی کرده بودند که بحران کووید یک ضربه بزرگ دیگر به تقاضای جهانی وارد کرد، این بار قیمت‌ها را به سطح تعدیل‌شده تورمی که از سال 1998 مشاهده نشده بود سوق داد. دهه

این قیمت‌ها پیامدهای بزرگی بر ساختار صنعت دارند زیرا چگونه تولید نفت و گاز به‌طور منحصربه‌فردی بر اساس هزینه‌های تولید طبقه‌بندی می‌شود. این واقعیت به روند بعدی، که در زیر بررسی می شود، تغذیه می کند.

روند دوم صنعت نفت و گاز: یک فشار جدید برای بهره وری عملیاتی صنعت را مشخص خواهد کرد

نوسانات قیمتی که در بالا مورد بحث قرار گرفت تأثیر زیادی بر آینده صنعت خواهد داشت. این به این دلیل است که هزینه های تولید صنعت نفت و گاز بر اساس نیازهای فنی استخراج انواع مختلف ذخایر متفاوت است.

فناوری‌های جدید مانند شکستگی هیدرولیکی استخراج نفت و گاز را از مجموعه‌ای جدید از سایت‌ها ممکن می‌سازد. با این حال، این روش‌های استخراج جدید از نظر فنی بیشتر درگیر هستند و هزینه‌های تولید بالاتری دارند. این افزایش هزینه ها به این معنی است که قیمت کالاهای بالاتر برای تولیدکنندگان غیرمتعارف ضروری است. و اینکه این تولیدکنندگان همچنان بار رکود قیمت نفت و گاز را متحمل خواهند شد. به گزارش Investopedia:

برخی از چاه‌های نفت شیل در طول عمر تولید خود دارای نقطه سربه‌سر قیمت 40 دلار در هر بشکه هستند. اما تخمین ها برای برخی از چاه ها بالاتر از 60 تا 90 دلار در هر بشکه است.

ذخایر نفتی معمولی را می توان با نرخ های بسیار ارزان تر استخراج کرد. عربستان سعودی می تواند حدود 10 دلار در هر بشکه تولید کند و سایر کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا می توانند به 20 دلار در هر بشکه برسند. در سطح جهانی، 30 تا 40 دلار در هر بشکه برای استخراج متعارف معمول است.

این انشعاب هزینه به این معنی است که با توجه به اینکه قیمت‌ها در حال حاضر حدود 40 دلار در هر بشکه هستند، بسیاری از تولیدکنندگان همچنان در لبه چاقویی از قابلیت اقتصادی باقی خواهند ماند. در نتیجه، فشار زیادی برای تولید غیر متعارف کارآمدتر وجود دارد. اکثر روش‌های استخراج غیر متعارف نسبتاً جدید هستند و امید وجود دارد که کارایی‌های جدید قابل توجهی را باز کند. برای مثال، تحقیقات Deloitte نشان می‌دهد که بهبودهای عملیاتی می‌تواند هزینه‌های چاه را بین ۱۹ تا ۲۳ درصد بهبود بخشد. آنها همکاری برای دستیابی به کارایی بیشتر در بالادست و میان‌دست را به عنوان یک نیاز کلیدی برای به حداکثر رساندن رقابت برای تولید غیر متعارف شناسایی می‌کنند.

ما می‌توانیم انتظار یک فشار عظیم را برای یافتن هر سود ممکن برای تولیدکنندگان غیرمتعارف داشته باشیم. این چالش شامل دستیابی به هر گونه افزایش بهره وری ممکن برای تجهیزات کلیدی صنعت (تجهیزاتی که باید در دوره های طولانی عملیات مداوم با دمای بالا و فشار بالا، اغلب با حداقل تعمیر و نگهداری، پیشرفت کنند) خواهد بود. ما در راهنمای خود در اینجا نگاهی دقیق‌تر به چالش‌های مهندسی برای اجزای کلیدی تجهیزات نفت و گاز (و اینکه چگونه مواد پیشرفته TriStar می‌توانند کمک کنند) می‌اندازیم.

روند صنعت سوم: سرمایه گذاری در انتقال انرژی

به حداکثر رساندن بهره وری با چالش بلندمدت دیگری برای صنعت نفت و گاز مرتبط است: تغییرات آب و هوا و فشار جهانی برای انرژی های جایگزین. شرکت های انرژی بر انکار این انتقال متمرکز نیستند، بلکه برای آمادگی برای آن سرمایه گذاری می کنند.

چالش این اقتباس دوگانه است. اول، طبق گفته Deloitte، این ضروری است که شرکت‌های گاز نفتی «نیاز دارند بفهمند که چگونه سال به سال نفت و گاز (و به طور فزاینده‌ای انرژی) تولید کنند و در عین حال نسبت به کربن آگاه باشند و به نگرانی‌های پایداری ذینفعان رسیدگی کنند. دیلویت راه‌های بالقوه‌ای را برای استخراج انرژی با انتشار کمتر، از جمله حذف نشت متان، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر در عملیات‌های میدانی، کاوش در بازیافت کربن و بهبود استفاده از آب، شناسایی می‌کند.

دوم، شرکت‌های نفت و گاز برای رقابت در آینده انرژی سرمایه‌گذاری می‌کنند که انتظار می‌رود طی 10 تا 30 سال آینده شاهد اوج تقاضا برای سوخت‌های فسیلی باشد. کاهش تقاضا الزامی برای عملیات کارآمد مورد بحث در بالا را تقویت می کند. همچنین شرکت‌های نفت و گاز را به سمت سرمایه‌گذاری در فناوری، از باتری‌ها گرفته تا سوخت‌های زیستی سوق می‌دهد، که به آنها کمک می‌کند تا در آینده بازار انرژی جهانی به خوبی رقابت کنند.

چشم انداز صنعت نفت و گاز

به نظر می‌رسد که حاشیه‌ها برای آینده قابل پیش‌بینی بسیار رقابتی باقی می‌مانند (اما ممکن است پایدارتر باشند زیرا عرضه جهانی نفت نسبت به شوک‌های ژئوپلیتیکی حساس‌تر می‌شود). فشار برای تولید کارآمدتر، به ویژه برای عملیات استخراج غیر متعارف، یک ضرورت دائمی خواهد بود. و کل صنعت نوآوری خواهد کرد تا خود را به عنوان بخش کم کربن فشرده اقتصاد قرار دهد، کاری که به نظر می رسد در طول قرن ادامه خواهد داشت.

با در نظر گرفتن این چالش ها، صنعت نفت و گاز به عنوان یک چرخ دنده اساسی در اقتصاد جهانی به کار خود ادامه می دهد و به نظر می رسد برای آینده قابل پیش بینی آماده است. درست مانند قرن گذشته، صنعت همچنان به دنبال فناوری های جدید و تجهیزات کارآمدتر در تلاش خود برای سازگاری خواهد بود.

بیشتر بیاموزید

شما می توانید در مورد اندازه و ساختار صنعت در پست وبلاگ مروری بر صنعت نفت و گاز ما اینجا بخوانید.

ما برخی از تاریخچه اساسی صنعت نفت و گاز را در پست وبلاگ خود در اینجا برجسته می کنیم.

روندهایی که در اینجا مورد بحث قرار می گیرد، پشتوانه واقعیتی است که در طول تاریخ ثابت شده است: موفقیت مداوم صنعت نفت و گاز به پیشرفت مداوم در فناوری و تجهیزات بستگی دارد. به نظر می رسد که این واقعیت حداقل تا قرن آینده پایدار خواهد بود.

از موتورهای شکستگی، خطوط لوله، تا پالایشگاه ها، حاشیه های بحرانی به دستیابی به هر بازده ممکن برای تجهیزات حیاتی تجاری بستگی دارد. برای موفقیت، اجزای تجهیزات باید در مواجهه با گرمای شدید، فشار بالا و قرار گرفتن در معرض مزمن با مواد شیمیایی خورنده عمل کنند. اجزای کلیدی باید در مقابل این شرایط بایستند و در عین حال قابلیت اطمینان خود را در طول مدت کارکرد بسیار طولانی حفظ کنند (بسیاری از انواع تجهیزات 24/7/365 اجرا می شوند).

پلیمرهای خود روان کننده TriStar خود را در طیف گسترده ای از تجهیزات نفت / گاز ثابت کرده اند. برای نگاهی متمرکزتر به چالش‌های اجزای تجهیزات نفت و گاز (و اینکه چگونه مواد مناسب می‌توانند کمک کنند) روی دکمه زیر کلیک کنید تا راهنمای ما را ببینید.